Bezpieczeństwo MAMO, TATO, A PASY?
Choćbyś był kulturystą, podczas wypadku nie zdołasz utrzymać dziecka na kolanach. Niestety, nadal wielu rodziców próbuje oszukać prawa fizyki. Dlatego pamiętaj: nie ma znaczenia, czy czeka nas kilkugodzinna wyprawa nad morze, czy krótka jazda do sklepu. W Polsce zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym (art. 39 ust. 3 z dnia 6.09.2001) dzieci w wieku do 12 lat, które mają poniżej 150 cm wzrostu, muszą jechać w samochodzie odpowiednio zabezpieczone poprzez stosowanie specjalnych fotelików lub poduszek podwyższających. Dopiero po skończeniu 12. roku życia dzieci mogą być traktowane jak dorośli i jeździć w samych pasach bezpieczeństwa. Dlatego daj przykład swojemu dziecku, zadbaj o swoje i jego bezpieczeństwo - zawsze zapinaj pasy w samochodzie!
Gdy dziecko wyrośnie ze starego fotelika i musicie kupić nowy, zrób z tego wydarzenie.
Pogratuluj dziecku awansu ("Ależ ty urosłeś! Teraz będziesz miał fotelik jak prawdziwy przedszkolak", Jesteś już taka duża! Musimy kupić fotelik dla dużych dzieci").
Dokonując wyboru, kieruj się gustem dziecka, a nie swoim.
Nawet jeżeli maluch skłania się do czegoś, co razi twoje odczucia estetyczne, pamiętaj, że najważniejsze by to jemu podobały się kolor deseń obicia. Tylko wtedy jest szansa, że polubić fotelik.
Jeszcze w sklepie upewnij się, czy dziecku będzie w foteliku wygodnie.
Posadź w nim malca, zobacz czy nie jest mu ciasno, czy ma dostatecznie dużo miejsca, by ruszać rączkami i nóżkami, czy pas go nie uwiera itd.
Sprawdź, co maluch będzie widział ze swojego siedzenia.
Jeśli konstrukcja przesłoni dziecku cały świat, poza fotelikiem kierowcy i drzwiami, wiadomo, że będzie się nudziło.
Spróbuj wytłumaczyć, dlaczego warto jeździć w foteliku.
Powiedz dziecku, dlaczego w samochodzie wszyscy muszą mieć zapięte pasy. Na pustej drodze, gdy nikt za tobą nie jedzie (i jesteście w pasach), zahamuj mocniej niż zwykle, by uświadomić, co się wtedy będzie działo.
Daj dobry przykład.
Gdy wsiadasz do samochodu, zawsze zapnij pasy (nawet jeśli masz zamiar tylko wjechać do garażu czy jechać polną drogą) i nigdy nie narzekaj, że musisz w nich jeździć.
Wprowadź zasadę, dopóki wszyscy pasażerowie nie zapną pasów.
Im wcześniej to zrobisz tym większa szansa, że maluch to zaakceptuje, i jazda samochodem będzie dla niego nierozłącznie związana z siedzeniem w foteliku. Bądźcie konsekwentni. Jeśli w czasie jazdy maluch rozepnie pasy i zejdzie z fotelika, zatrzymaj samochód na najbliższym parkingu lub poboczu. Posadź uciekiniera z powrotem na miejscu i zapnij pasy. Postaw sprawę jasno: "Nie pojedziemy dalej, jeśli nie będziesz siedział w foteliku".
W czasie jazdy staraj się rozmawiać z malcem.
Dzięki temu będzie wiedział, że o nim pamiętasz, i nie ulegnie pokusie, by zwrócić na siebie uwagę, uwalniając się z pasów i zsuwając z fotelika.
Nie pozwól dziecku nudzić się w drodze.
Pobawcie się w grę kto pierwszy zauważy czerwonego "malucha", krowę, rowerzystę lub znak drogowy. Śpiewajcie piosenki, recytujcie wierszyki. W dłuższą podróż koniecznie zabierzcie zabawki (samochodzik, małą kierownicę, ukochaną przytulankę), książeczki do oglądania, kasety z bajkami.
Gdyby nic nie skutkowało? Nie martw się!
Za miesiąc, dwa awersja do fotelika na pewno osłabnie. A zanim to nastąpi, postaraj się ograniczyć podróżowanie samochodem z dzieckiem do niezbędnego minimum.
Dziecko 2006
KOMUNIKAT
Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Bytomiu
W związku z faktem wystąpienia na terenie Bytomia infekcji meningokokowej Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Bytomiu informuje:
Meningokoki - bakterie z gatunku Neisseria meningitidis zwane również dwoinkami zapalenia opon mózgowych żyją w wydzielinie jamy nosowogardłowej. Około 5 - 10% zdrowych ludzi jest nosicielami maningokoków bez świadomości tego faktu.
Przenoszenie meningokoków odbywa się podobnie jak w przypadku wielu innych infekcji droga kropelkowa, przez kontakt bezpośredni np. picie ze wspólnego naczynia. W Polsce i w Europie najczęściej występują meningokoki grupy B i C.
Zakażenie meningokokami grupy C - przebieg choroby zagrażający życiu.
W zachorowaniach spowodowanych przez meningokoki obserwuje się zazwyczaj dwie formy przebiegu choroby, które mogą występować pojedynczo lub wspólnie stanowiąc zagrożenie dla życia człowieka. Są nimi:
1. Zapalenie opon mózgowych.
Bakteryjne ropne zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych wywołują najczęściej dwoinki zapalenia opon mózgowych- meningokoki.
2. Zakażenie krwi (posocznica, sepsa)
Zakażenie krwi występuje wówczas, gdy bakterie przedostaną się do krwiobiegu. Dwoinki zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych szybko rozprzestrzeniają się w całym organizmie, co prowadzi do zakażenia ogólnego. Choroba w tej groźnej dla życia postaci poprzez osłabienie serca i krwiobiegu oraz rozlegle krwawienia pod skóra i do narządów wewnętrznych w ciągu kilku godzin może doprowadzić do śmierci.
Małe dzieci i młodzież to grupa szczególnie zagrożona. Z powodu meningokoków można zachorować w każdym wieku. Dzieci w wieku od 3 miesięcy do 5 lat są w porównaniu do innych grup wiekowych narażone najbardziej. Ich system odpornościowy nie jest jeszcze wystarczająco dobrze rozwinięty. Do 40% przypadków chorobowych rejestruje się w wieku małego dziecka. Drugi szczyt zachorowań notuje się u młodzieży miedzy 14 a 19 rokiem życia. W tym wieku w zwiększonym stopniu nawiązuje się kontakty społeczne, takie jak częste przebywanie w dyskotekach, prywatkach, wspólne wyjazdy. Tym samym wzrasta niebezpieczeństwo infekcji. Około 20% wszystkich zachorowań spowodowanych przez meningokoki występuje u nastolatków.
Podwyższone ryzyko infekcji występuje w zbiorowiskach ludzkich, np. w żłobkach, przedszkolach, szkołach, internatach, akademikach, koszarach, ponieważ w takich warunkach ułatwione jest przenoszenie zarazków przez bliski kontakt.
Jak rozpoznać chorobę?
Diagnozowanie schorzeń meningokokowych jest trudne, ponieważ ich pierwsze objawy nie różnią się istotnie od pierwszych oznak grypy. Po okresie wylegania, który trwa od 2 do 7 dni (zazwyczaj mniej niż 7 dni) zaczyna się choroba meningokokowa z towarzyszącymi jej objawami ogólnymi jak: wysoka gorączka, bóle głowy i kończyn, u niemowląt wymioty, brak apetytu, którym towarzyszy przeraźliwy krzyk dziecka. Następnie bóle głowy i gorączka nasilają się. Chory nie może swobodnie poruszać głową w przód i w tył (sztywność karku).
Występują: odrętwienie, oszołomienie, zakłócenia świadomości aż do śpiączki włącznie. Nadwrażliwość na światło i plamy na skórze, które ustępują pod naciskiem lub czerwone punktowe krwawienia skóry to dalsze objawy choroby meningokokowej.
Leczenie musi być rozpoczęte jak najszybciej, aby można było zapobiec trwałym powikłaniom.
Istnieje szczepionka przeciwko meningokokom grupy C, którą można podawać dzieciom powyżej 2 miesiąca życia, młodzieży i dorosłym.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Bytomiu przypomina o konieczności stosowania podstawowych zasad higieny, które maja zasadnicze znaczenie w profilaktyce choroby meningokokowej: - częste i dokładne mycie rak,
- staranne mycie naczyń kuchennych i sztućców,
- zakrywanie ust i nosa podczas kaszlu i kichania,
- unikanie całowania, picia z jednej szklanki,
- w przypadku miejsc zbiorowego pobytu - zmniejszenie liczby osób przebywających w jednym pomieszczeniu,
- dezynfekcja przedmiotów zanieczyszczonych wydzielina dróg oddechowych oraz stosowanie ogólnych zasad higieny.
|